"Toen ik ongeveer 11 jaar oud was kreeg mijn moeder een splinternieuwe breimachine. Ik wilde natuurlijk weten hoe dat inelkaar zat en hoe dat werkte. Heb de machine helemaal gesloopt.
Moest 'm weer maken van mijn ouders.
Heb jarenlang geprobeerd dat ding weer te maken.
De breimachine is nooit weer inelkaar gezet."
Gebruikt: Ecoline, verf, oude Ariadne, schilderstape, stempels (zelfgemaakte en gekochte), witte pigmentpen.
6 opmerkingen:
Het verhaal vind ik een giller (drs. Cee is er niets bij....) en je hebt er een heel leuke pagina over gemaakt!
Trauma Ineke... droom er nog van :-)
Helpt niks, dat "van je af schrijven". Moet nog heel wat pagina's daarover kwakken voordat ik weer normaal aan breien kan denken ;-)
Leuk verhaal hoor hahaha.
En je hebt gelijk weer een leuke pagina!
Oh Hanny, wat erg!!!!! Kan me voorstellen dat je daar nog een trauma van hebt LOL
Maar inderdaad...je houdt er een leuke pagina aan over!!
Misschien moet je de pagina ritueel verbranden en is je trauma dan ook weg ;-)
Ohhh dat is inderdaad een trauma zeg, en ook voor je moeder destijds lijkt me hi hi.
Maar het idee van Margriet om de pagina te verbranden lijkt me ook werken hoor :)
Drama, is er ooit wel iets op gebreid of had je hem gelijk al onklaar gemaakt? Troost je maar, ik lees net dat je je vaatwasser gerepareerd had, nou dat is dus vast hier al begonnen. Die interesse in hoe zit het in elkaar, en kan ik dat dan repareren! Elk verhaal heeft twee kanten... dat trauma heeft je dus ook inventief gemaakt! Nu zet je alles WEL terug in elkaar. ;)
Een reactie posten